فوتبال از ورزش‌های محبوبی هستش که در جهان میلیاردها نفر دنبال کننده داره، از جذابیت های این ورزش در مقاله گذشته براتون گفتیم، حالا بریم یکم به ویژگی های این ورزش بپردازیم.
ترکیب
هر تیم فوتبال از تعداد 20 الی 23 بازیکن تشکیل می‌شود. برای هر مسابقه لیست بازیکنان که شامل 18 نفر هستش به مسئولین برگزار کننده مسابقه ارائه می‌شود و در هنگام آغاز بازی 11 نفر در ترکیب اصلی قرار گرفته و 7 نفر نیز بر روی نیمکت ذخیره می‌نشینند.
در هر مسابقه، هر تیم امکان تعویض سه بازیکن رو دارد و سرمربی میتواند هرزمان که صلاح دانست اقدام به تعویض بازیکنان اصلی با بازیکنان روی نیکمت کند. در شرایط کنونی که همه مسابقات درگیر ویروس کرونا شده اند؛ فیفا قوانینی را وضع کرده است که به تیم ها امکان تعداد تعویض های بیشری را می‌دهد. در مقاله های آینده در این موارد باهم صحبت خواهیم کرد.
سرمربی در هر تیم مسئول چینش بازیکنان است. سرمربی میتواند با مشورت با اعضای کادر فنی خود ترکیبی که مناسب هست را آماده کنند و وارد میدان کنند. چینش بازیکنان در هرتیم با تیم دیگر متفاوت است و هرسرمربی بسته به توانایی بازیکنانش ترکیب دلخواه خود را به زمین مسابقات میفرستد؛ در تمام تیم ها یک نفر باید درون دروازه قرار گیرد و مسئولیت حفاظت از دروازه را برعهده دارد و نباید اجازه ورود توپ توسط مهاجمین تیم مقابل به درون دروازه خود را بدهد. در جلوی دروازه بان تعدادی بازیکن به عنوان مدافع قرار میگیرند، در بعضی از تیم ها در خط دفاع سه بازیکن؛ در تیم دیگر 4 بازیکن و درتیم دیگری 5 بازیکن به عنوان مدافع درون زمین قرار میگیرند. انتخاب تعداد مدافع مورد نیاز توسط سرمربی و اعضای دیگر کادر انجام می‌شود. امکان دارد در مسابقه پیش رو تیم مقابل مهاجمان مطرح و قوی داشته باشد، به همین دلیل سرمربی اقدام به قرار دادن 5 مدافع میکند تا بتواند مهاجمان حریف را کنترل کرده و مانع از گل خوردن تیمشان بشود. عکس این شرایط نیز صادق است؛ یعنی تیم مقابل اگر از لحاظ آماری در خط حمله مشکل داشته باشد و درخط حمله دارای ضعف های فراوان باشند، سرمربی میتواند با 3 مدافع مسابقه را آغاز کرده و به تعداد مهاجمین خود بیافزاید. البته شرایط دیگری نیز حاکم است که ما به آنها نمیپردازیم.
ترکیب رایجی که در اغلب مسابقات توسط سرمربی ها اتخاذ می‌شود، ترکیبی با چهار مدافع است. دوتا از مدافعین در مقابل دروازه و محوطه جریمه می‌ایستند که به آنها مدافعان مرکزی میگویند. مدافعی که در سمت راست محوطه جریمه می‌ایستد، مدافع راست و مدافع سمت چپ نیز مدافع چپ نامیده میشوند.
خط میانی
وظیفه بازیکنان در این پست، دریافت توپ از خط دفاع و رساندن آن به مهاجمین است. اگر آمار بازی رو در انتهای اغلب مسابقات مشاهده کنید، میبینید که بیشتر بازی در میانه زمین بوده و توپ بیشتر دراین قسمت های گردش داشته است. بازیکنان این پست به عنوان هافبک شناخته میشوند. سرمربی با توجه به تاکتیکی که در نظر دارد، تعداد هافبک های خود را کم یا زیاد خواهد کرد. در ترکیب بالا که ترکیب 4-4-2 می‌باشد، 4 بازیکن در پست هافبک بازی میکنند و وظیفه تغذیه خط حمله را برعهده خواهند داشت. اکثر بازیکنانی که در این پست بازی میکنند باید خلاقیت بالایی داشته باشند و با حرکات و پاس های خود برنامه های حریف خود را مختل کنند و مهاجمان تیم خود را در بهترین موقعیت ها برای گلزنی قرار دهند.
خط حمله
در عکس ترکیب بالا، دو مهاجم در خط حمله وجود دارند. وظیفه ای بازیکنان گل زنی به تیم مقابل است. آنها باید با جای‌گیری و فرارهای خود از خط دفاع تیم مقابل، خودشان را در موقعیت گلزنی قرار بدهند. با نظر سرمربی امکان کم و یا زیاد کردن تعداد مهاجمین هست، در برخی از تیم ها در خط حمله تنها یک مهاجم وجود دارد و تیم با تک مهاجم وارد بازی می‌شود.
سرمربی
فوتبال یک ورزش تیمی است ولی در اکثر مواقع برد و باخت رو به نام سرمربی تیم لحاظ میکنند و اعتقاد دارند که برنامه، تاکتیک و ترکیبی که سرمربی آن را به مسابقه فرستاده سبب پیروزی تیم شده است.
در هر تیم سرمربی حرف آخر را می‌زند و بازیکنان حق اعتراض نیز نخواهند داشت. با توجه به آنالیزهای مربی و نحوه تمرینات بازیکنان و انگیزه آنها سرمربی اقدام به چینش ترکیب نهایی پیش از بازی را میکند و در طول مسابقه و همچنین در بین دو نیمه با بازیکنان صحبت کرده و نکات مهم را به آنان گوشزد میکند.
